در ادامه قسمت اول باید گفت تنها چیزی که به یقین در مورد آئورورا می‌توان گفت این است که آئورورا یک پرنده هایپرسونیک (ابر صوت که سرعتهای بیشتر از 5 ماخ دارند) است. اما اولین هواپیماهای هایپرسونیک کی ساخته شده است؟
تا سال 1965 میلادی سریع‌ترین هواپیماها دو هزار مایل بر ساعت سرعت داشتند در صورتی که در سال 1945 تنها چند هواپیما می توانستند به سرعت 500 مایل بر ساعت دست یابند. پس گام منطقی دیگر، ساختن هواپیماهایی بود که دیوار صوتی را بشکنند.
با شکسته شدن دیوار صوتی توسط جت‌های جنگنده که توسط شوروی سابق و ایالات متحده آمریکا ساخته می‌شدند، اولین گام‌ها برای ساختن پرنده‌های هایپرسونیک برداشته شد.
لازمه رسیدن به سرعت بسیار بالا داشتن موتور بسیار پیشرفته و مهم‌تر از آن بدنه‌ای است که طاقت سرعت یک مایل بر ثانیه معادل 3600 مایل بر ساعت یا همان 4/5 ماخ داشته باشد. از این جا می‌توان به ساختار بسیار پیچیده آئورورا پی برد. از اولین هواپیماهای هایپرسونیک می‌توان به X-15 وFDL-15 اشاره کرد که توسط ناسا و لاکهید مارتین ساخته شده‌اند.
در مورد آئورورا اطلاعات مختصری هم وجود دارد که بیشتر بر پایه حدسیات است و از سوی منابع خاصی تایید نشده‌اند. اما واقعی به نظر می‌رسند. بیشینه سرعت این پرنده در حدود پنج تا هشت ماخ گزارش شده است.
طول آن در حدود 110 فوت (5/33 متر) و طول دو سر بال آن که کاملاً به صورت مثلث است حدود 60 فوت(2/18متر) است. این هواپیما احتمال سقف پروازی در حدود 150 هزار فوت (4/28 مایل) یا بیشتر دارد. در مورد موتور این هواپیما نمی‌توان به نظر واحدی رسید.
با توجه به گفته‌های شاهدان مختلف در آمریکا و انگلیس چندین نوع موتور مختلف می‌تواند در این پرنده به کار گرفته شده باشد.
مثلاً بر پایه چیزی که شاهدان در کالیفرنیا گفته‌اند، می‌توان احتمال داد که از یک موتور رم جت سیکلی متان سوز که تغییرات بسیار زیادی در آن داده شده در آئورورا استفاده شده است. در مورد نیروی پیش رانش این هواپیما چهار نظریه وجود دارد که مختصراً آنها را به شما معرفی می‌کنم.
اولین نظریه PWDE است. این کلمه مخفف Pulse Detonation Wave Engine است. این موتور شیوه کار بسیار پیشرفته و پیچیده‌ای دارد. در این روش هیدروژن و یا متان مایع بر روی بدنه تزریق می‌شوند و پس از گرم شدن توسط PWDE مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دومین نظریه Ramjet است
این مورد همان موتور رم جت سیکلی متان سوز است که در بالا گفته شد. رم جت‌ها در حالت عادی می‌توانند سرعت 6-4 ماخ را به دست آورند. اما این سیستم در آئورورا دچار تغییراتی شده است که می‌تواند سرعت 8-5 ماخ را به دست آورد.
نظریه سوم سیستم Rulsejet معمولی است. در این حالت هوا از جلو توسط موتور مکیده شده و پس از فشرده شدن و خروج با فشار از درون موتور باعث پیش رانش هواپیما می‌شود.
نظریه چهارم هم Turbo Rochetjet است. در این مورد اطلاعات خاصی در دست نیست و صرفاً یک نظریه است. اما هنوز هم با همه این توصیفات نمی‌توان گفت که حتی آئورورا وجود خارجی دارد یا نه، شاید همه آن چیزهایی که شاهدان در جاهای مختلف دیده‌اند مربوط به چندین هواپیما می‌شده است که هیچ ربطی به هم نداشته باشند و مسئولان نظامی آمریکا با پاسخ ندادن به ابهامات پیش آمده، می‌خواهند وجهه‌ای اساطیری به طرح‌های خود بدهند.
مشاهده موثق آئورورا
گزارشی که آئورورا را به واقعیت بیشتر نزدیک کرد در آگوست 1989 توسط کریس گیبسون که یک مهندس نفت بود منتشر شد. او در آن زمان روی یک طرح نفتی در دریای شمالی کار می‌کرد که ناگهان چند هواپیما را مشاهده کرد که از روی سر او در فاصله‌ای نه چندان بالا گذشتند.
او که در تشخیص هواپیماها یک حرفه‌ای به شمار می‌رود توانست یک تانکر سوختKC-130 و دو F-111 را تشخیص بدهد، اما هواپیمای چهارم را فقط توانست یک مثلث کامل توصیف کند.
او این مثلث را کمی بزرگ تر از F-111 و دارای زوایای 75 درجه و به رنگ کاملاً سیاه توصیف کرد که هیچ کدام از جزییات آن قابل دیدن نبودند و ظاهراً از تانکر KC-130 سوخت دریافت می‌کرده است.
کمی بعد یکی از مجلات صنایع هوایی آمریکا گفته‌های اشخاصی را چاپ کرده بود که نیمه شب‌ها صدای بسیار بلند تیک آف هواپیمایی را در پایگاه هوایی ادوارد شنیده بودند.
کلمات کلیدی :
